"Dary Anioła" - Cassandra Clare

Charming

Ja szczerze mówiąc "Miasta Upadłych Aniołów" przeczytać już nie dałam rady.

Adria

Przeczytałam t.1 i rzeczywiście muszę przyznać - wciąga. ;p Przyjemnie się czyta (w sensie akcja jest wartka i człowiek się nie może doczekać, co dalej ;p Nie to, co w Zmeirzchu czy innych tego typu powieścidłach, że człowiek zmusza sie do czytanai dalej;p), cała mitologia fajnie wymyślona, ale mam zastrzeżenie. VALENTINE = kochający tatusiek Jace'a? haha... nope. Co gorsze, Valentine = tatuś Clary? Tani chwyt. Na miejscu Clary bym nie wierzyła. I mam nadzieję, że autorka sie z tego wycofuje w kolejnych tomach, bo serio... to taki tani chwyt, żeby główna Mary Sue serii była córką Wielkiego Złego. (Przypomina mi The Secret Circle z Cassie - córką tego, jak mu tam, wielkiego złego.)
Jak rozumiem, aluzja z wcześniejszego fragmentu t. 1, że trójkąt Clary-Simon-Jace to Han Solo-Luke-Leia, miała byc takim fajnym dowcipem. xD No cóż, nie udało się. Przeżyłabym albo Jace'a, albo Clary jako dziecko Valentine'a, ale oboje.. niee....
Końcówka przesłodzona z tą Isabelle - przyjaciółeczką.

Simon jest bardzo fajny ;) taki normalny.
Jace jest uroczy, ale bardziej pasuje mi do Aleca niż do Clary. ;p
Wgl Alec - homoseksualny bohater?

jestem w szoku. Ale pozytywnie.^^
No i Magnus! <3
Aha, a Jocelyn mnie cholernie denerwuje. Zła matka, źle traktowała Luke'a, najpierw rozkłada nogi przed Valentinem, a potem rozpacz i hejt, że Val chce zabic biednych Podziemnych... kobieto, zdecyduj się. Antypatyczne babsko, szczerze mówiąc.
Będę czytać dalej, jak się okazja nadarzy w sumie, bo chcę wiedzieć, czy to fake z tymi więzami rodzinnymi.

Charming

Unpredictable

Adria

A mi Simon jakoś tak do gustu przypadł. ;p Jest taki... zwyczajny. Świetna alternatywa dla Jace'a Przezajebistego i Aleca Wcale-Nie-Interesuje-Mnie-Jace-Skądże xD No i mało uczciwe jest, by przezajebisty Jace dostał tatusia Villaina, siostrę/dziewczynę Mary Sue, adoratora Aleca i przyjaciółkę Isabelle, a Simon dostał zamianę w szczurka.^^ Mi się Simon wydaje rozczulający. ;) Ale zobaczymy, co będzie dalej...

Charm, nawet mnie nie strasz, że Jocelyn będzie bardziej wkurzająca, bo nie umiem sobie tego wyobrazić...

olga

Przeczytałam wszystkie książki i bardzo bardzo lubię. Jedne z moich ulubionych. Kocham Jace i Aleca i Magnusa jako parę. Bardzo fajny pomysł Cassandra miała według mnie.

Close

Zaczęłam czytać swieżo po obejrzeniu filmu, od drugiego tomu. Szybko sie czytało, niektóre wątki bardziej interesujące, inne mniej. Nie wiem już, która część była lepsza, a która gorsza, bo wszystkie niejako zlały mi się w całość i już nie pamiętam szczegółów. A jeśli chodzi o bohaterów, to absolutną większość znajduję bardzo wkurzającą, za to wielkie love dla Aleca i Magnusa. Because. A ostatni tom jest zły!

Rołs

Bardzo lubię styl Cassandry i tą serię.
Wciąga od pierwszej chwili, ciekawe wątki, przyjemny styl, czyta się dość szybko. Pierwsze trzy części pochłonęłam w kilka dni, kolejne szły mi trochę bardziej opornie - według mnie początki były lepsze. Oczywiście najbardziej lubiłam Jace oraz Valentine - najciekawsze wątki były z nim powiązane, nie da się ukryć, może dlatego później nieco straciłam zapał do tejże serii. No i Clary z Jacem, mój ship. ♥ Dałabym sobie rękę uciąć, że nie są rodzeństwem i na szczęście bym tej ręki nie straciła. Lubiłam też bardzo Simona z Isabelle oraz Magnusa z Aleciem. ;p
Dla mnie jedna z lepszych serii i warta polecenia. :)

Evility

Pierwszy tom Darów Anioła kupiłam "w ciemno" - ciekawił mnie film, jednak przed seansem wolałam zabrać się za oryginał. I nie żałuję.
Spodobało mi się uniwersum tu przedstawione - początkowo byłam przytłoczona ilością nadnaturalnych ras (było tu praktycznie wszystko, co można wykorzystać w książce fantasy dla nastolatków), jednak z czasem zdołałam się przyzwyczaić. Fabuła jest interesująca - wątek romantyczny jest prowadzony poprawnie. Clary i Jace to jedna z nielicznych głównych par w seriach tego typu, którą polubiłam - wkurzyłam się przy aferze z rodzeństwem, jednak jednocześnie czułam, że jest w tym jakiś "haczyk". Moją ulubioną postacią jest sam Jace - mam słabość do protagonistów/protagonistek, którzy z zewnątrz wydają się oschli i sarkastyczni, jednak troszczą się o swoich bliskich. Teksty i sceny z Jacem wielokrotnie mnie rozbawiały lub wzruszały. A do Clary i Simona, nieważne jak bardzo by mnie irytowali, mam słabość przez lubienie mangi/anime. xD Poza tym, lubię jeszcze Isabelle (jest dziewczęca i jednocześnie potrafi walczyć) i Magnusa (taki charyzmatyczny i sympatyczny czarodziej - w Diabelskich Maszynach to właściwie moja ulubiona postać).
Czyta się bardzo szybko - polubiłam styl pisania Clare. Muszę jednak przyznać, że niezbyt podobało mi się Miasto Zagubionych Dusz. Niektóre wątki wydawały mi się naciągane...a może to przez fakt, że Jace nie jest tu sobą i nieco mnie to irytowało...
W każdym razie mam nadzieję na to, że ostatni tom cyklu będzie o wiele lepszy. Słyszałam już pozytywne opinie i teraz pozostaje tylko czekać na dostawę.

Evility

Dobra, skończyłam przedwczoraj lekturę ostatniej części i chyba wypadałoby się wypowiedzieć.
No i oczywiście ostrzegam, że poniżej znajdują się spoilery. Czytacie na własną odpowiedzialność.
:hamster_evillaugh:

*cough*

Zaczynając jak w poście o ostatnio przeczytanych książkach - liczyłam na to, że Miasto Niebiańskiego Ognia będzie przyzwoitym finałem, na jaki ta seria zasługuje. Nie skreśliłam jej tylko dlatego, że przedostatni tom był słaby. Może zaczynając od tego jak książka jest napisana - cenię sobie styl Cassandry Clare, ponieważ z jednej strony jest on prosty i łatwy w odbiorze, a z drugiej zawiera wszystkie potrzebne opisy i emocje. Tutaj jednak miałam takie dziwne wrażenie, że wszystko jest robione na siłę. Owszem - czytało się szybko i lekko. Co nie zmienia faktu, że zauważyłam lekki regres autorki. Nie potrafiłam tak bardzo wczuć się w uczucia bohaterów, nie potrafiłam im współczuć...a to przecież ostatnia część. Sama Clare podobno pracuje nad wieloma projektami - może to się przyczyniło do spadku "jakości" jej talentu?
Co do zakończenia - niestety znowu jestem zdania, że ostatnie części są robione na siłę. Znów wybija się ten cholerny za przeproszeniem wątek romantyczny wszystkich wokoło; to wkurza. Zwłaszcza, że w pierwszych tomach Dary... takie nie były. Jak to moja koleżanka powiedziała - najgorsze są książki, w których niby jest jakaś fabuła, ale wszystko i tak sprowadza się do romansu. Tutaj zaczyna dziać się dokładnie tak samo. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że Clare zabija takim zachowaniem klimat powieści. Jakby na to nie patrzeć, początek jest mroczny i zapowiada "coś" ciekawszego - ludzie wokoło giną, Mroczni sieją zamęt...aż w końcu nawet w tym Piekle robi się tak sielankowo, że można rzygać tęczą. Zakończenie mogło wszystko uratować i być "gorzko-słodkie". Lubię happy endy, ale tylko wtedy, kiedy są porządnie napisane. Tutaj tak nie jest; wszystko jest urocze jak w wyidealizowanej bajce o księżniczce szukającej księcia. Jedyną złą wiadomością jest to jak potraktowano Helen - ale i tak pojechała z nią Aline, więc jakoś to przeżyje. No przecież. Wracając do przekładu - według mnie jest on bardzo słaby. Co chwila można wyłapać jakieś błędy w słowach, spacjach, braki liter...no i nie wybaczę tłumaczom tego, że zepsuli epicki tekst Aleca (I'm not your little bitch [*]).
Na koniec przedstawiam bohaterkę, która jest największą Mary Sue tej serii, która wkurza mnie najbardziej i której chętnie życzyłabym śmierci. I nie, nie jest to Clary, tylko Maia. Przepraszam za wyrażenie, ale w tej części zachowywała się jak typowa suka w stosunku do Jordana. Jordana, który się o nią troszczył i który umarł, żyjąc w kłamstwie - bo ona przecież wcale go nie kochała i nie przejęła się nawet jego śmiercią (może tylko trochę). W dodatku od razu zaczęła uderzać do innego wilkołaka, który przez pięć części był tylko zwykłym "randomem". Character development jest, nie ma co. :) O dziwo za to, polubiłam Sebastiana - czyli głównego antagonistę. A może nie tyle polubiłam, co bardzo mu współczułam pod koniec.