"Pamiętniki Wampirów" - LJ Smith

Katherine Momet · Wysłany: Sob 15:26, 03 Mar 2012 Temat postu:

Czytałam i oczywiście mi się podobało! ;)
Osobiście bardzo lubię książki L.J. Smith i ubolewam nad niedokładnością w ekranizacjach. Ona pisze bardzo wciągającym językiem, ma ciekawe wątki.
Jak chodzi o zgodność z serialem - ja najpierw zaczęłam czytać, dopiero później oglądać, więc nie brakowało mi Jeremiego, a tej małej siostrzyczki Eleny, Caroline wydawała mi się za miła, a osobą, której mi brakowało była Meredith!

Unpredictable

Przeczytałam, szło opornie.
Styl leży i kwiczy, ma się wrażenie amatorszczyzny. Dialogi idiotyczne i drętwe. Bohaterowie też raczej nie porywają: pusta blondynka Ilejna która musi umrzeć, co by trochę rozumu nabrać, Sztefyn jeszcze gorszy męczennik, a czarne charaktery to już w ogóle jeden wielki kwik. Z Klausa jest wielkie homoniewiadomo, które i tak wysiada w starciu z Almighty Salvatore Brothers, a jakże. Pozostała dwójka też wzięta nie wiadomo skąd - lucyferodzieciolisy to już gruba przesada. Jedynie postać Damona jest jakby lepsza niż w serialu.
Fabuła? Leży, kwiczy i nie wstaje. Popularna, piękna aczkolwiek niezbyt inteligentna licealistka poznaje cudownego, przystojnego i mającego ją w poważaniu drugiego licealistę. Więc popularna, piękna aczkolwiek niezbyt inteligentna licealistka lepi się do niego jak rzep do psiego ogona. Poza tym całą plejadę gwiazd: superdupercudownego brata głównego bohatera, plotkarę bez własnego życia Caroline, napakowanego, tępego mięśniaka Tylera, rozchwianą emocjonalnie Bonnie, mózg operacji Meredith oraz cudownego, mądrego, zaradnego i odważnego Matta, który jest wzorem cnót. Główna bohaterka umiera 1554878526489 razy, przechodząc od tępej blondynki do dziewczyny anioła (dosłownie i w przenośni), przerabiając w każdym wcieleniu inny odcinek jakiegoś chorego serialu fantasy/sci-fi.
Ogólnie potrzeba nie lada zaparcia, żeby przebrnąć przez te głupoty. Dziwię się, że z takiego chłamu, udało się wykreować w miarę sensowny serial. Zaryzykuję nawet stwierdzeniem, że nawet czytanie Zmierzchu nie jest tak męczące jak czytanie tej...akhem, książki.

Patson

Zobaczyłam ostatnio w empiku 8 część i zapowiedź 9. Nie wiedziałam czy się śmiać, czy płakać. Moim zdaniem nie ma sensu tworzyć dalej tą serię. 3 pierwsze część pisane przez L.J.Smith były świetne, ale teraz... szkoda gadać. "Elena: po raz pierwszy w życiu jest szczęśliwa. Razem ze Stefano zbudowali dla siebie dom." Ja mówię: NIE!

Kotna

Jestem po dwóch księgach. Jak dla mnie seria to średniak, momentami interesuje a chwilami irytuje. Styl nuży, a główna bohaterka wkurzała. Z całej zgrai bohaterów Meredith i Damon wyróżniali się na plus. Momentami fabuła wydawała mi się przekombinowana - chociażby Elena po śmierci czy wątek kitsune.

Dreamy

Kupiłam pierwszą cześć z nadzieją że bd sie tak fajnie czytać jak oglądać serial... ale jakoś nie moge tego czytać. Zabierałam sie do niej kilka razy i nigdy nie dałam rady przeczytać więcej niż 3 rozdziały. To moja najgorsza inwestycja... Może kiedyś z nudów przeczytam, chociaż nie sądzą, a jak nie to oddam komuś komu sie spodoba.